Είναι αργά και έχω κρατήσει αναμμένο ένα μικρό κεράκι στο γραφείο μου. Είναι ήδη αργά. Ο μόνος λόγος που θα γυρίσω σε λίγο στο κρεβάτι είναι γιατί εκεί μπορώ ήσυχα να μας σκέφτομαι όσο θέλω. Πάντα σκέφτομαι ότι με περιμένεις στο σκοτάδι.

Μην με κακολογείς που το έκανα τώρα αυτό. Είχα υποσχεθεί πως θα το φτιάξω και το έκανα. Και θα σου άρεσε πολύ, αλήθεια είναι.. Και με το όνομα, πόσο πολύ σου είχε αρέσει! Πόσα πράγματα γράφω για σένα, κι ακόμα, πόσο πολύ λυπάμαι που είχα κάπως σταματήσει να σου γράφω. Καμάρι μου, είμαι τόσο ευτυχισμένος μαζί σου που δεν έχω ανάγκη τίποτα άλλο να ψάξω και να σκαρώσω – μα δεν έλειπε ποτέ κάτι, και τι ιστορία, ε; :-*

Νομίζω θα ζήλευες με το πόσο ερωτευμένος είμαι τώρα μαζί σου. Αλλά δεν καταλαβαίνω και τίποτα άλλο πια, μόνο αυτό.

Σε λατρεύω, μικρό,
Σπυράκος